این چیست که چون دلهره افتاده به جانم
حال همه خوب است ،من امانگرانم
درفکرتوبستم چمدانم راوهمین فکر
مثل خورده افتاده به جانم که بمانم
چیزی که میان توومن نیست غریبی است
صدبارتورادیده ام ای غم به گمانم؟
انگارکه یک کوه سفرکرده ازاین دشت
اینقدرکه خالی شده بعدازتوجهانم
ازسایه ی سنگین تومن کمترم ایا؟
بگذاربه دنبال توخودرابکشانم
ای عشق،مرابیشترازپیش بمیران
انقدرکه تادیدن او زنده بمانم
#فاضل نظری